یک مربی موفق بودن همیشه برای سافت سوشیچ (Safet Susic) آسان نبوده است . بعد از 15 سال تلاش در باشگاه های مختلف این مربی در سال  2009 مسئولیت تیم بوسنی را به عهده گرفت و در حالیکه تیمش هر دو رقابت های جام جهانی 2010 و جام ملت های 2012 اروپا رو از دست داد ، اما همچنان کارش را به عنوان سرمربی این تیم ادامه داد . بالاخره این تیم جوان توانست در اولین و یکی از مهمترین مسابقات ملی خود درخشان ظاهر شود و در 15 اکتبر سال گذشته با نتیجه 1 بر 0 در مقابل لیتوانی (Lithuania) مستقیما به مسابقات برزیل 2014 راه پیدا کرد .
این مصاحبه توسط فیفا تهییه شده و Susic بازیکن سابق تیم ملی و اسطوره خط حمله پاری سن ژرمن (Paris Saint-Germain) در حالیکه فقط چند ماه به شروع بزرگترین مسابقات تاریخ آنها مانده درباره ی نقاط قوت و جاه طلبی های خود می گوید.

ـ قرار است برای اولین بار تیم ملی بوسنی در بازی های جام جهانی شرکت کند ،بعد از اینکه سوت پایان بازی در مقابل لیتوانی زده شد چه احساسی داشتید ؟
Susic : خیالم خیلی راحت شد از اینکه نتوانیم در بالای گروه قرار بگیریم و به بازی های حذفی بخوریم ترس زیادی داشتم ،بعد از پیروزی خیلی خوشحال شدم.

ـ شما به مدت 4 سال مسئولیت مربی گری بوسنی را به عهده داشتید ،آیا فکر می کنید که تیم بوسنی در شرایط خوبی قرار دارد ؟
Susic : نمی دانم ، حتی نمی توانم بگویم تا کجا می توانیم پیش روی کنیم ما در مقابل تیم های کوچک خوب بازی کرده ایم اما تا کنون تیم بزرگی مانند پرتغال ، فرانسه یا برزیل را شکست نداده ایم . من فکر می کنم بوسنی می تواند تیم خوبی باشد و ما باید در هر شرایطی در مقابل هر تیمی توانایی مقابله داشته باشیم .ما حدود 10 نفر یا بیشتر بازیکن خوب در زمین داریم ولی بازیکنان روی نیمکت ما در یک سطح نیستند. ما می توانیم در مقابل هر تیمی به پیروزی برسیم اما اگر 1 یا 2 بازیکن خود را به هر دلیلی از دست بدهیم شرایط تغییر خواهد کرد.

ـ اظهارات شما بسیار جالب است ،شما می گویید شاگردانتان نمی دانند چگونه عقب نشینی کنند ؟
من دوست دارم که تیمم حملات بیشتری انجام دهد و توپ را در اختیار داشته باشد و سعی کند گل های بیشتری به ثمر برساند اما ما گاهی از دفاع کردن غافل میشویم و برای حریف موقعییت گل ایخاد می کنیم  البته ما به دلیل محدودیت امکانات و شرایط راه دیگری نداریم .ما مهاجمان استثنایی داریم پس باید بر نقاط قوت خود تکیه کنیم و بر اساس آن بازی کنیم اما این موضوع می تواند مشکلاتی را در مقابل تیم های بزرگ برایمان  بوجود آورد .

ـ بهر حال کلید موفقیت شما در مسابقات همین شیوه ی حملات شدید است که توانسته اید در طول مسابقات 30 گل را به ثمر رسانید .
ما اکنون تجربیات مهمی را به واسطه بازی هایی که انجام داده ایم بدست آورده ایم ، در فینال مسابقات زمانی که مجبور بودیم حتما برنده شویم عملا بدون هافبک دفاعی بازی کردیم .

ـ‌ با وجود بازیهای چشم نواز و پیشرفت بوسنی قطعا این تیم به آرزویهای شما تحقق بخشیده ،می توانید کمی بیشتر در مورد فلسفه فوتبالی خود به ما بگویید ؟
نمیدانم چرا گاهی مربیان فوتبال تدافعی را ترجیح می دهند ، من این شیوه را نمی پسندم و به آن اعتقادی ندارم . من ترجیح می دهم تیمم گل های بیشتری را نسبت به حریفش به ثمر برساند این فلسفه فوتبال من است و حداقل تا کنون برای من کاربرد داشته .من می دانم اگر مهجمان ما یک روز استراحت داشته باشند و در مقابل تیم بزرگی قرار گیرد به راحتی می توانند 3 یا 4 گل را به ثمر برساند.

ـ‌ شما فکر می کنید اینگونه حملات در مسابقات بزرگ جام جهانی جواب می دهد ؟
قطعا مشکل ما اولین مسابقه در مقابل لیونل مسی آرژانتینی است ،آن ها با 2 یا 3 مهاجم و یک خط حمله بازی خواهند کرد. من می توانم یک هافبک مهاجم را جایگزین یک مدافع کنم ولی می خواهم با دو مهاجم وداد ابیزویچ (Vedad Ibisevic) و ادین ژکو (Edin Dzeko) بازی کنم حتی اگر ریسک آن بالا باشد.

ـ جدا از آرژانتین شما در مورد بقیه تیم گروه F مانند ایران و نیجریه چه فکر می کنید؟
ما می توانستیم در گروه های سخت تر دیگری قرار بگیریم بنابراین نمی توانم اعتراضی داشته باشم. نیجریه همیشه در مسابقات جام جهانی حضور داشته و ایران برای ما یک تیم ناشناخته است اما با موفقیت مسابقات را پشت سر گذاشته پس بدون شک آنها تیم های خوبی هستند. چیزی که قطعی است این است که ما بازی دوم خود را در این مسابقات در برابر نیجریه انجام خواهیم داد.

ـ هدف بوسنی در جام جهانی برزیل چیست؟
هیچ تیم و مربی وجود ندارد که وقتی به جام جهانی راه پیدا می کند بگوید ما به آنجا می رویم تا ببینیم چه پیش می آید. هدف ما این است که از دور اول صعود کنیم. این چیزی است که ما قصد انجام آن را داریم ولی به این معنی نیست که قطعا موفق خواهیم بود.

ـ آیا منظور شما این است که وقتی بازی شاگردانتان را در زمین تماشا می کنید از آن لذت می برید؟
اگر در اطراف زمین فوتبال باشید کمی باید سختی بکشید. فشار زیادی وجود دارد و وقتی که اوضاع بر وفق مراد نباشد مسئولیت بر عهده مربی می باشد. اما من به اندازه کافی تجربه دارم تا بدانم در این شرایط چه باید کرد. زمانی که ما بازی را می بازیم ارزش این را ندارد که به دنبال بهانه باشیم. بهترین راه این است که روزنامه ها را نخوانیم و زیاد راجع به آن صحبت نکنیم و دست از تلاش برای توجیه کردن برداریم. در آخر همه چیز روبراه می شود.

ـ آیا شما در زمینه مربی گری شخص خاصی را سرمشق خود کرده اید؟ از چه کسی الهام می گیرید؟
من الگوی خاصی ندارم اما مربی های زیادی وجود دارند که آنها را تحسین می کنم. ایوان اوسیم (Ivan Osim) مربی من در تیم یوگسلاوی مرد بزرگی بود که هیچگاه زیاد صحبت نمی کرد. او حداکثر 10 دقیقه قبل از بازی با تیم صحبت می کرد و من نیز مانند او عمل می کنم. من دوست ندارم حوصله بازیکنانم را با سخنرانی های حماسی سر ببرم و مخصوصا با تجربه ای که دارم می دانم سخنرانی که ط،لانی شود بازیکنان به آن گوش نمی دهند. من همچنین ویسنته دل بوسکه (Vicente del Bosque) مربی اسپانیا و آرسن ونگر (Arsene Wenger) مربی آرسنال را دوست دارم اما هیچوقت سعی نکردم از آنها تقلید کنم.